Boeketje vol broze bloemetjes met een sterke boodschap.
In een lente-editie kon een mooie bloem moeilijk ontbreken. Mayke Bloem getuigt eerlijk over haar worsteling met autisme. Ze was als een kwetsbaar bloempje dat veel zorg nodig had van de omgeving. Mooie bloemen die zichzelf eerst als onkruid beschouwen, het bestaat, maar dan toch vooral als er in de afstemming met de omgeving iets scheelt.
Mayke kreeg op haar 17de de diagnose autisme en sociale angststoornis. Ze vond het heel moeilijk om met anderen in contact te komen, maar via blogs kon ze zich wel uiten. Dit boekje is dus als een boeketje samengesteld waarin veel broze bloemetjes ( thema’s als angst, verstoorde pijnbeleving, stress, vermoeidheid, omgaan met emoties… ) samen een sterke boodschap geven.
Als kleuter floreerde Mayke nog, maar als tiener bleek ze niet meer opgewassen tegen de wildgroei op haar pad, waardoor ze op haar zeventiende niet meer naar school ging en zichzelf als het ware probeerde weg te snoeien met zelfverwondingsgedrag. Medicatie hielp, maar had zo zijn bijwerkingen.
Mayke beschrijft heel concreet wat dit alles met haar doet. Hoe ze functioneert, camoufleert, welke houvasten ze nodig heeft, hoe ze vorderingen probeert te maken en wat daar bij helpt. Communicatie via WhatsApp, mama die mee gaat als ondersteuning bij artsen, een goede voorbereiding voor boodschappen en koken, in aanmerking komen voor het doelgroepregister ( in Vlaanderen erkenning van arbeidsbeperking ) zodat aanpassingen op de werkvloer mogelijk zijn. Maaike zet stappen, en soms wat stappen terug. Haar motto ‘stay strong’ en de metafoor van de bloemen gaan hier zeker ook op. Ze bloeien niet het hele jaar door, maar zo gauw ze kunnen zijn ze er weer!
De blogs van Mayke worden aangevuld met reacties van mensen uit haar omgeving via interviews die ze deed. We nemen dit boeketje… euh, boekje graag op in onze lijst getuigenissen van sterke vrouwen met autisme.