Mensen die mij in het echt kennen zullen dit verhaal herkennen.
Als mensen mij zien denken ze altijd dat het goed met mij gaat, dit omdat ik vaak een lach op mijn gezicht heb.
Mijn psychiater noemde dit een ´ gebeitelde ´ glimlach. Hier bedoelde hij mee dat er een glimlach op mijn gezicht zit zonder dat ik reden heb om te moeten lachen.
Mijn ´standaard´ gezicht kijkt altijd boos, waardoor mensen vaak zeiden ´je ziet er leuker uit als je lacht´ of ´kijk is niet zo boos´.
Ik heb deze opmerking zo vaak gehad dat de glimlach nu standaard op mijn gezicht zit in het openbaar of in stressvolle situaties.
Ik voel me totaal niet op mijn gemak in zulke situaties dus dit doe ik omdat ik me geen houding weet te geven.
Mensen denken ook vaak dat ik gelukkig ben en er niks aan de hand is, terwijl ik van binnen heel ongelukkig en depressief ben/kan zijn op dat moment. Maar ik weet dit dus goed te verbergen door te lachen.
Hierdoor krijg ik geen lastige vragen en hoef ik niet te praten over wat er aan de hand is.
Fake a smile and move on.
Dat zeggen ze tegen mij ook altijd, dat ik lach terwijl het helemaal niet zo is. Dit vind ik vervelend
Lieve Mayke
Weer heel goed verwoord! Mensen die jou goed kennen weten dat er achter deze glimlach een hoop verdriet, angst en onzekerheid zit.
Voor jou inderdaad een goed “masker” om je gevoelens niet met anderen te hoeven delen.
Ik ben trots op je…..
Xx
Inderdaad heel bekend. Ik krijg zelfs van mijn vrouw nog weleens de vraag of ik boos ben.
Maar als ik moe ben lukt een ander gezicht vasthouden niet meer.