Autisme en relaties

Sinds deze maand heb ik een nieuwe relatie. Ik kreeg veel vragen over hoe ik dat doe met mijn autisme. Iemand zei zelfs dat ik geen relatie kon hebben omdat ik autisme heb. Daarom heb ik deze blog gemaakt voor wat opheldering. Elke autist is anders, dus wat ik ervaar wil niet zeggen dat een ander hetzelfde ervaart.

Voor veel mensen met autisme is het moeilijk om een relatie aan te gaan met iemand.
Allereerst moet je iemand ontmoeten, wat al heel eng is voor de meesten.
Daarnaast kijk je altijd gelijk naar de buitenkant.
Mensen met autisme letten erg op details dus de kans dat ze iets niet leuk vinden aan iemand is heel groot.
Daardoor is het voor iemand met autisme vaak moeilijk om verliefd te worden.
Andersom is het ook heel moeilijk. Ik kan er bijvoorbeeld heel zelfverzekerd/boos uitzien maar dat is dan totaal het tegenovergestelde van hoe ik me daadwerkelijk voel.
Dus er zit vaak een groot verschil in hoe iemand er uit ziet en hoe iemand is van binnen. Daarom is het goed om niet na de eerste keer iemand ontmoeten al een conclusie te trekken. De binnenkant is veel belangrijker dan de buitenkant!

In een relatie is communicatie ook heel belangrijk.
Ik ben erg verlegen en kan niet goed over mijn gevoelens praten in het echt waardoor het lastig word. Ik krop vaak dingen op waardoor ik uiteindelijk snel chagrijnig word en om kleine dingen ruzie ga maken. Daarom is het juist goed om te praten zodat je het niet hoeft op te kroppen. In mijn geval is het niet onwil maar onmacht. Ik zou graag over mijn gevoelens willen praten maar het lukt me simpelweg niet.
Gelukkig is het vaak aan mijn gezicht wel af te lezen wanneer er iets is. Hierdoor vraagt mijn partner vaak door en zeg ik toch wat mij dwars zit.

In een relatie zal je goed moeten luisteren naar de problemen en verhalen van je partner. Ook het uitpraten van misverstanden is heel belangrijk. Je moet elkaar accepteren zoals je bent en dat is het belangrijkste. Vanaf het begin af aan ben ik duidelijk over wat ik heb en hoe ik ben. Daarbij helpt mijn blog natuurlijk ook.
Ik zal altijd proberen duidelijk mijn grenzen aan te geven, alhoewel dat ook weer makkelijker gezegd dan gedaan is.
In een relatie is het wel heel belangrijk dat je jezelf kunt zijn. En bij mezelf zijn hoort nou eenmaal ook mijn autisme, sociale angststoornis en depressie. Daarom ben ik er altijd heel eerlijk over.
Vroeg of laat merkt je partner dit toch wel.

Het is ook belangrijk dat je alles kunt bespreken en samen dingen doet die je leuk vind. Natuurlijk moet je in een relatie ook nog allebei je eigen ding kunnen doen. Dit vind ik vaak wel lastig omdat ik dan bang ben dat ik niet leuk genoeg meer ben. Ook ben ik erg onzeker waardoor ik heel veel moeite heb met vertrouwen. Dit is dus iets wat weer moet groeien bij mij. Hier ben ik dus ook eerlijk over zodat mijn partner hier enigszins rekening mee kan houden.

Ook het reageren op emoties en aandacht van andere mensen vind ik lastig. Ik heb het al moeilijk om mijn eigen gevoelens te begrijpen, laat staan de gevoelens van anderen. Dat wil niet zeggen dat mensen met autisme gevoelloos zijn. Want wij begrijpen emoties wel, alleen vinden we het lastig om het meteen waar te nemen en daarop te reageren.

Ik hoor van veel mensen met autisme dat ze het niet fijn vinden om aangeraakt te worden door andere mensen. Gelukkig heb ik hier geen last van.
Ik vind aanrakingen en knuffelen juist heel fijn.
Hierdoor krijg ik het gevoel dat mijn partner me leuk vind en krijg ik een beter gevoel over mezelf.
Ik vind het ook super fijn om complimenten te krijgen. Ik kan hier helaas niet leuk op reageren maar het geeft me een super goed gevoel als mijn partner laat merken dat hij mij leuk vind en waardeert.

Veel mensen proberen zich in het begin anders voor te doen dan dat ze zijn omdat ze bang zijn dat hun eigen ik niet leuk genoeg is. Helaas zal je dit toch niet lang vol houden dus wees jezelf. Iemand moet je leuk vinden om hoe je bent en als ze dat niet accepteren is diegene niet de juiste partner voor je.
Dat wil niet zeggen dat je je niet kan aanpassen aan sommige situaties. Iedereen heeft wel eens momenten waarbij je even je eigen gevoel/angsten aan de kant moet schuiven of iets moet doen waarbij je je niet super voelt. Dit hoort bij het leven maar wil niet gelijk zeggen dat je een totaal iemand anders moet spelen.

Het hebben van een relatie is geven en nemen.
Niemand is perfect en iedereen heeft wel iets wat ‘niet leuk’ is.